پایان نامه ارشد رشته پلیمر:اصلاح خواص ترمو پلاستیک الاستومر بر پایه ی لاستیک بازیافتی
پایان نامه کارشناسی ارشد پلیمر,
پایان نامه ارشد پلیمر,
پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر,
پایان نامه ارشد رشته پلیمر,
سمینار پلیمر,
پایان نامه مهندسی پلیمر,
خرید پایان نامه کارشناسی ارشد پلیمر,
پایان نامه های مهندسی پلیمر,
فروش پایان نامه پلیمر,
خرید پایان نامه پلیمر,
متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته  پلیمر با عنوان اصلاح خواص ترمو پلاستیک الاستومر بر پایه ی لاستیک بازیافتی
در ادامه مطلب می توانید صفحات ابتدایی این پایان نامه را بخوانید و در صورت نیاز به متن کامل آن می توانید از لینک پرداخت و دانلود آنی برای خرید این پایان نامه اقدام نمائید.

 
دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران جنوب
دا نشکده تحصیلات تکمیلی
سمینار برای دریافت درجه کارشناسی ارشد “M.Sc”
مهندسی پلیمر- صنایع پلیمر
عنوان :
اصلاح خواص ترمو پلاستیک الاستومر بر پایه ی لاستیک بازیافتی و پلی
 اتیلن با سازگار کننده
برای رعایت حریم خصوصی اسامی استاد راهنما و نگارنده درج نمی شود
تکه هایی از متن به عنوان

نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده:
آلیاژ سازی فعال و غیر فعال ترکیب لاستیک ضایعاتی آسیاب شده به همراه 5% و15% پلی اتیلن خطی با دانستیه
پایین توسط سازگار کننده های فعال و غیر فعال انجام شده است.خواص مکانیکی آلیاژهای فعال با خواص
مکانیکی آلیاژهای غیر فعال مقایسه شده است.و همچنین خواص مکانیکی آلیاژهای فعال و غیر فعال نیز با هم
مقایسه شده اند.اغلب خواص مکانیکی چه در آلیاژهای فعال و چه غیر فعال در مقدار 15% پلی اتیلن در مقایسه
با 5% پلی اتیلن بهتر می باشد.آمیزه ی حاوی سازگار کننده غیر فعال،مقاومت پارگی بالا وآمیزه ی حاوی
سازگار کننده ی فعال، ماکزیمم میزان تنش در نقطه ی شکست بالاتری را نشان می دهد.
مقدمه
به طور کلی، تعداد زیادی آلیاژهای پلاستیک-لاستیک ممکن هستند. این مطلب ناشی از این است که تعداد
زیادی از پلاستیک ها و لاستیک های تجاری موجود می توانند با دامنه وسیعی از نسبت ها با هم آلیاژ شوند.
ترکیب های مورد نظر نسبت های بیشتری از لاستیک نسبت به پلاستیک را دارا می باشند و در سال های اخیر
از نظر تکنولوژیکی جهت استفاده به عنوان ترموپلاستیک الاستومرها (TPE) مورد توجه قرار گرفته اند. آنها
می توانند خیلی از خواص لاستیک ها را داشته باشند، اما در عین حال مانند ترموپلاستیک ها فرایند شوند و
احتیاج به پخت قطعه نهایی در هنگام ساخت ندارند و لذا این یک مزیت اقتصادی قابل توجه را جهت ساخت
قطعات پیشنهاد می کند. اگرچه تعداد زیادی ترکیب های آلیاژی الاستومری وجود دارند ولی تعداد نسبتا کمی
از آنها از لحاظ تکنولوژیکی مهم بوده اند و این مطلب اکثرا از آنجا ناشی می شود که بیشتر پلیمرها حداقل از
نظر ترمودینامیکی با یکدیگر ناسازگارند. توسعه آلیاژهای پلیمری با مشکلات زیادی روبرو بوده است و یکی
از مهمترین این مشکلات عدم اختلاط پذیری مناسب اغلب پلیمرها با یکدیگر است. بعبارت دیگر هنگامی که
پلیمرها با یکدیگر مخلوط می شوند، اجزای مخلوط تمایل به جدایی از یکدیگر دارند و هر یک، فاز جداگانه
ای را تشکیل می دهند. اگر چه این خصوصیات اختلاط ناپذیری همواره با نیروهای جاذبه فیزیکی ضعیف بین
فازها اغلب سبب ایجاد سیستمهای آلیاژی اختلاط ناپذیری می شوند که در صورت عدم اصلاح، خواص
مکانیکی خوبی ندارند، ولی می توان با کنترل صحیح مورفولوژی فازها طی فرآیند، یا استفاده از عوامل